Halls Gap, 23 januari 2016

Halls Gap, 23 januari 2016
Smith Mill Campground

De wekker gaat om 7.30 uur en we zijn eindelijk een keer tijdig op pad. Op de camping zien we een paar kangaroos. Onderweg zien we er nog veel meer en ook een paar emoes en heel veel konijnen. Om 9.00 uur zijn we bij het Brambuk The National Park Infocenter. We zijn bijna de eersten en dat is maar goed ook. De dame, die ons helpt, doet overal erg lang over. We drinken er een lekker kopje koffie en bekijken het Aboriginal Cultural Centre. Vlak voor ons springt er een kangaroo het pad over. 

We besluiten te beginnen met het beklimmen van The Pinnacle via The Grand Canyon. Het is een wandeling van ongeveer 3 à 4 uur. Het gaat niet over paden, maar we moeten echt klimmen en klauteren over grote rotsblokken. Af en toe zijn er hele smalle trappen, waar je maar net doorheen kunt. Het is zwaar, maar een hele mooie wandeling. In de ochtend is het vaak bewolkt, dus de temperatuur is prima voor deze wandeling. Op de top krijgen we onze beloning, het uitzicht is echt geweldig. Onderweg kom je nauwelijks mensen tegen, maar op de top is het heel erg druk. 
We hebben The Grand Canyon op de heenweg gemist, dus die lopen we op de terugweg. Ook hier af en toe steile en smalle doorgangen en we gaan van rotsblok naar rotsblok.

Ondertussen is de bewolking verdwenen en schijnt de zon heerlijk. Het is meteen een stuk warmer, eerst 19 en nu 26 graden. We gaan naar twee de "lookouts". De eerste, de Boroka Lookout, is heel dicht bij de parkeerplaats. Je kunt kijken tot aan de camping van gisteren, Halls Gap, het infocenter, een meer en kilometers verder het vlakke land in. Voor de tweede lookout, Reed Lookout & Balconies, moeten we weer een kilometer lopen. Het valt heel erg mee in vergelijking met vanochtend. De Balconies is inderdaad een soort balkon uit de berg. Het lijkt ook op Jaws, een grote bek van een haai. Iedereen klautert naar beneden om op het randje te gaan staan voor een spectaculaire foto. Uiteindelijk gaat Elles ook naar beneden voor een foto. Dat is best spannend als je een beetje hoogtevrees hebt. 

Op de terugweg gaat Erik op de steen staan, die we al eerder hadden uitgezocht. Het is nog knap lastig om op die steen te klimmen. Op de achtergrond zie je een enorm groot meer, we denken Het Moora Moora Reservoir. Er staat een groep Chinezen en die maken werkelijk honderden foto's van elkaar en van zichzelf in de meest belachelijke poses. Het lukt om foto's te maken zonder die groep erbij.

Het is pas 16.00 uur en daarom gaan we ook nog naar de Mackenzie Falls. Het is 1 kilometer lopen, maar het is enorm steil naar beneden (en straks dus ook weer naar boven). Het is zeker de moeite waard, want dit is een mooie en grote waterval. Je mag er niet zwemmen, maar iedereen doet dat toch tot onder de waterval. De weg terug is heel vermoeiend! Onderweg komen we steeds dezelfde mensen tegen, Fransen, Zwitsers, Duitsers en een man uit Den Haag met een zwaar Engels accent. Hij is Brit, maar woont al lang in Nederland.

Om half zes komen we bij de camping, Smith Mill Campground. Er staan nog geen andere campers, maar wel al veel tenten. Later komt er een camper bij. 
Het is voor de Australiërs een lang weekend, want dinsdag is het de nationale feestdag, Australiëdag. Daarom wordt er waarschijnlijk vandaag gecontroleerd door de rangers of je een ticket voor de camping hebt. Het kost 28 dollar op deze campings. De campings worden door vrijwilligers bijgehouden. De ranger, die de tickets controleert zorgt ook voor het opruimen van het afval, dat sommige mensen toch achterlaten en de wc's. Ook hier is altijd wc-papier genoeg. Het geld wordt gebruikt voor het bijhouden van het park. Aan alles is te zien dat hier een grote bosbrand is geweest. De boomstammen zijn helemaal zwart, maar aan alle kanten zijn ze weer groen uitgelopen. Er ontstaat een nieuw bos. Dat zie je overal in Australië. Het ruikt er niet meer naar brandlucht, maar naar bos.

We kunnen nog lekker in de zon zitten, maar zijn best wel moe en vallen bijna in slaap. We hebben nog voor één dag eten in de koelkast. 

We willen net naar bed gaan als het stel van de andere camper van grote stenen een ronde vuurplaats maakt en ze ons vragen om erbij te komen zitten. Wij halen ook nog wat hout en takken uit het bos. Erik breekt een dikke tak op een hekje en het hele hekje valt om. Het is om 12 uur volle maan en we zien heel veel sterren en een planeet, Jupiter. Hier zie je hele andere sterren dan bij ons, omdat we op het zuidelijk halfrond zijn. Ons voornemen om vroeg te gaan slapen gaat niet door, het is erg gezellig.
Morgenochtend gaan we naar grotten met Aboriginal tekeningen, Gulgun Manja Shelter.