Kangaroo Island, 27 januari 2016

Kangaroo Island, 27 januari 2016

We hebben voor vandaag en morgen een tweedaagse tour geboekt naar Kangaroo Island. We kunnen de camper laten staan bij Groovy Grapes op het terrein. Om half zes moeten we daar zijn en er is niemand. Dat was echt even heel erg vroeg opstaan.
Om kwart voor zes rijdt een personenauto het terrein op en de man gaat spullen in de aanhanger van een bus laden. Wij vertellen hem dat wij daar worden opgehaald voor de Kangaroo Island-tour. Hij blijkt onze gids, Danian, maar weet niet dat wij daar door hem opgehaald moeten worden. 
We hebben plaatsen voorin de bus en dat blijft de hele tour zo. Hierdoor zien we alles heel erg goed en kunnen we ook af en toe extra vragen stellen tijdens het rijden.
De eerste drie personen, die erbij komen, zijn Koreanen. Een echtpaar, dat geen engels spreekt, met hun dochter, die lerares Koreaans is in Adelaide. Daarna worden de anderen opgehaald bij hostels en het zijn bijna allemaal meisjes, de meesten uit Zwitserland. Er is nog een jong stelletje, ook uit Zwitserland, en één Chinese oudere man, die een klein beetje Engels spreekt.

Na ongeveer 90 km. zijn we in Cape Jervis net op tijd voor de ferry van 9.00 uur naar Penneshaw op Kangaroo Island. De overtocht duurt drie kwartier. In Penneshaw kunnen we nog drank kopen voor bij het eten, wat bijna iedereen ook doet. Water hebben we allemaal al genoeg bij ons en ook in de tourbus staat een grote jerrycan met koud drinkwater.

We starten met het beklimmen van Prospect Hill, waar je een 360 graden uitzicht hebt op Kangaroo Island. Danian vertelt hoe een Engelse, Matthew Flinders, en een Franse, Nicolas Baudin, ontdekkingsreiziger elkaar hier hebben ontmoet en vrienden werden, terwijl de twee landen destijds met elkaar in oorlog waren. Beide mannen gaven namen aan delen van Kangaroo Island. Hierdoor heeft een deel van het eiland Franse namen en een ander deel Engelse. 

Hierna gaan we naar het witte strand van Seal Bay, waar heel veel zeehonden op het strand liggen. De zeehonden liggen daar drie dagen uit te rusten, omdat ze drie dagen achter elkaar in de zee op voedsel hebben gejaagd. Af en toe zijn er een paar zeehonden aan het vechten. Het zijn mannen en uiteraard vechten ze om de vrouwtjes. 
In dit gebied wordt er hard gewerkt aan het in stand houden en vergroten van de populatie. Zeehonden krijgen hun pups pas na 18 maanden zwangerschap. De ene keer worden ze geboren in de zomer en de andere keer in de winter. Een zeehond krijgt maar één pup en soms wordt een tweeling geboren. In tegenstelling tot andere zeehonden drinken de zeehonden hier wel zeewater.
We gaan samen met een gids het strand op en kunnen heel dichtbij de zeehonden komen. Plotseling komt een grote zeehond onze richting op en moeten we snel een stuk naar achteren. Op een korte afstand zijn ze sneller dan mensen op het strand. In het water kunnen ze wel 30 km. per uur zwemmen.

We rijden verder naar een plek voor de lunch, die we met elkaar klaar maken. Het zijn broodjes gezond.
Na de lunch rijden we naar hoge zandduinen om te gaan sandboarden. Danian vertelt dat het het leukste is om op het board te liggen (hoofd omhoog, mond dicht, knieën omhoog). Je gaat dan lekker hard en recht naar beneden. Ook snowboarders ruilen hun board met beugels voor de voeten vaak snel om, omdat liggend naar beneden veel leuker is. Af en toe maken we een paar strepen wax op het board, zodat er een klein laagje tussen het board en het zand komt waardoor het board sneller gaat.
De klim omhoog met het board is zwaar, want je zakt steeds weer weg in het mulle zand en het lijkt of je geen meter vooruit komt. Ik steek mijn board voor me in het zand en trek me daardoor weer een stukje omhoog. Ook op handen en voeten kun je omhoog komen. Het is heel erg leuk en alles zit vol met zand als we een paar keer omhoog zijn geklommen en naar beneden zijn gesurfd.

We gaan nog even naar de beach, waar onze gids als kind altijd kwam. Het is niet warm genoeg om te zwemmen, maar het is er heel erg mooi. Het zand lijkt wel wit, er zijn een paar mensen aan het vissen en wij rusten even uit van de drukke dag.

Aan het eind van de dag rijden we naar het Flinders Chase National Park. Er lopen kangaroos rond en er staan alpaca's achter een hek. Onze groepsaccomodatie bestaat uit drie kamers en een grote gezamenlijke ruimte met een keuken, tafels en stoelen en een gezellige ruimte. We slapen met zes personen op een kamer. Iedereen gaat eerst even douchen. Daarna instrueert Danian iedereen wat te doen bij het klaarmaken van het diner. Hij bakt de kip en de groenten op de barbecue. We eten heerlijke wraps!

Na het eten gaat een deel al naar bed, maar wij doen spelletjes met een groepje. We hebben heel hard om Erik kunnen lachen, want hij vond het een moeilijk spel ...... Vanaf nu heet hij meestal Banana.